Archives / December 2020

ശുഭ പട്ടേരിൽ
അവൾ എനിക്ക് ആരാണ്...?

പലവട്ടം ഞാൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു... അവൾ എനിക്ക് ആരാണ്...ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ട നിസ്സഹായത... ഇന്നും മാറിയിട്ടില്ല...ആശുപത്രികിടക്കയിൽ ആരോരുമില്ലാതെ കിടന്ന അവളെ ഒറ്റ നോട്ടമേ നോക്കിയുള്ളൂ...ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് എല്ലാം വായിച്ചെടുക്കമായിരുന്നു.പലരും പറഞ്ഞു...അവളെ കാണാൻ പോകരുതെന്ന്.പക്ഷെ മനസിൽ എപ്പഴൊക്കെയോ ഒരു കുഞ്ഞനുജത്തിയുടെ മുഖമായിരുന്നു അവൾക്ക്. നാടിന്റെ അംഗരക്ഷകർ അവൾക്ക് തലങ്ങും വിലങ്ങുമായി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആരോടും ഒന്നും പറയാനാകാതെ ആ കണ്ണുകളിൽ കനലെരിയുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു..എന്തൊക്കെയോ പറയാനുണ്ട് എന്ന് ആ കണ്ണുകൾ എന്നോട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...കുറച്ചുസമയം ആ കിടക്കകരികിൽ ഇരുന്ന് അവളെ സാന്ത്വനിപ്പിച് ഇറങ്ങിവരുമ്പോൾ..പുറകിൽ നിന്നും അവളുടെ അമ്മയുടെ യാചന കലർന്ന ചോദ്യം...2 ദിവസമായി എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ട്..ഈ ഉടുതുണി മാറ്റിയിട്ട്.

പ്രസവിച്ച പെണ്ണല്ലേ...എന്തെങ്കിലും വാങ്ങികൊടുക്കാനാ..ഒരു ഇടിമിന്നൽ പോലെ മനസൊന്നു പിടഞ്ഞു.ഒന്നുമാലോചിക്കാതെ കയ്യിലിരുന്ന കാശ് ആ അമ്മയുടെ കൈകളിൽ വെച്ചുകൊടുത്തു..അവൾക്കു ആവശ്യപെട്ട വസ്ത്രവും ആഹാരവും വാങ്ങിക്കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ... വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളിൽ കൂടി അവരുടെ കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നത് കാണാമായിരുന്നു..ആശുപത്രിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുന്നതിനു മുൻപായി എന്നെ ഒന്നുകാണാൻ അവൾ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു..അതനുസരിച്ച് അവിടെച്ചെന്ന് അവൾക്ക് അരികിൽ ഇരുന്നു... അപ്പോഴാണ് കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കഥ പറയാൻ തുടങ്ങിയത്...അവൾക്ക് നേരിടേണ്ടിവന്ന കാപട്യത്തിന്റെ..വഞ്ചനയുടെ..നേർക്കാഴ്ച... സമൂഹവും സമുദായവും ഒരുപോലെ അവളെ ചീത്ത സ്ത്രീയായി മുദ്ര കുത്തിയ കഥ...രണ്ടുമണിക്കൂർ കൊണ്ട് എല്ലാം പറഞ്ഞു തീർത്തു..ഭാര്യയും മക്കളെയും വഞ്ചിച്ചു സുഖം തേടി..താവളങ്ങൾ കണ്ടെത്തി.. നിരാലംബയായ സ്ത്രീയെ കബളിപ്പിച്ച്..അവന്റെ സുഖലോലുപതിയിൽ എല്ലാം മറന്ന്...സമർപ്പിച്ച്..അവസാനം എല്ലാവരാലും വെറുക്കപ്പെടേണ്ടി വന്ന്... ആരുമറിയാതെ അവന്റെ ഉച്ചിഷ്ടം പേറി..അവസാനം ആ കുരുന്നിനെ പുറത്തുകൊണ്ടുവരാൻ അവൾ കാണിച്ച  ആത്‍മധൈര്യത്തിന്റെ സമർപ്പണം....അത് ചിലപ്പോൾ സമൂഹത്തിന്റെ..സമുദായത്തിന്റെ..മുന്നിൽ തെറ്റായി ചിത്രീകരിക്കപെട്ടെക്കാം... പക്ഷെ...നിരാലംബയായ ഒരു സ്ത്രീയുടെ നിസ്സഹായത ആയി മാത്രേ കാണാൻ സാധിക്കൂ...വാക്കുകളിൽ മയക്കി തളച്ചിടുമ്പോൾ..ഒരിക്കലും ആ കാപാലികനും ഓർത്തില്ലല്ലോ..അവന്റെ കുടുംബത്തെയും അവൻ വഞ്ചിച്ചതാണ് എന്ന്... 

എങ്കിലും...ഇന്നവൾക്ക് അറിയാം..ജീവിതം എങ്ങിനെ നേരിടണമെന്ന്..ജീവിക്കണം ഇനി എനിക്ക്...എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ കൈകൾ കൊണ്ട്  എന്റെ കൈകളെ കോർത്തുപിടിച്ചപ്പോൾ...അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകളും കലങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു....

 

 

 

Share :