Archives / April 2020

സ്മിത ഒറ്റക്കൽ
കരുത്തുള്ളോൾ

ഒരിക്കൽ
കൊടുംവനത്തിലാക്കി
കരുത്തനവൻ ദൂരെ
നിന്നളന്നതല്ലെ ....

വിശുദ്ധ .... വിശുദ്ധ
ഉലഞ്ഞ ഹൃത്തടങ്ങൾ
ഉറക്കെപ്പറഞ്ഞിട്ടും
ഇരുട്ടിൽ തപ്പിയോർ.....

വലിയ മൂക്കുത്തിയിൽ
അരിശം വരിഞ്ഞു കെട്ടി
കനലിൽ വെള്ളി
പാദസരമമർത്തി ....

വിരൽത്തുമ്പിലക്ഷരം
കൈവളകളാക്കി ....
കവിത പലകുറി
പതഞ്ഞൊഴുകിയെത്തി.....

ഇടയിൽ തീ പോൽ
ഇരമ്പി വന്നിടും ചിലർ
കരുത്തുള്ളോളവൾ
ജ്വലിച്ചു നിൽക്കും..


വിയർപ്പിൻ തുള്ളികൾ
പൊള്ളിയടർന്നു വീണു....
ഉരച്ച മൂർച്ചയിൽ
വിതുമ്പൽ മറന്നു നിന്നു.....


കലഹങ്ങൾ നിറം കൂട്ടി
ഉടുത്തൊരുങ്ങും
തിളച്ച മനസ്സിൽ സത്യം
കരുത്തളക്കും....


പൊരുതുമുറപ്പുണ്ട്
വനാന്തരങ്ങളിൽ
ഉറച്ച പെൺ ശബ്ദ
വിചാരസത്യങ്ങൾ .....



 

Share :